حجاب امری اعتقادی است که نیاز به فرهنگ‌سازی دارد
یادداشت سردبیر: غلامرضا مهرابی
حجاب نتیجه و ظاهر امر عفت و پاکدامنی است و به قول شهید مطهری در کتاب مسئله حجاب، این فریضه امری اعتقادی و تربیتی است که ریشه در اعتقادات و باورهای دینی دارد.
پایگاه خبری سفیر لرستان ؛ عفاف و حجاب از عوامل و فرایضی است که همپای سایر امور دینی و مذهبی مانند نماز و روزه در دین اسلام به آن سفارش و تاکید فراوان شده و پوشش به صرف حفظ حریم و شخصیت زنان در جوامع بشری محسوب می‌شود.
اعتقادی بودن حجاب بدان معنا نیست که هر کس به طور دلبخواهی با هر پوششی در انظار عمومی حاضر شود، زیرا به ویژه در جوامع اسلامی این امر مغایر با قوانین جاری آن جامعه و ترویج منکر است و به تبع آسیب هایی در حوزه های فردی و اجتماعی، به ویژه برای خانواده ها به دنبال دارد.
از این رو از بدو پیروزی انقلاب اسلامی علاوه بر موعظه ،منبر ،مکتب و مدرسه، اقدام‌هایی نیز از طریق گشت ارشاد و امثال آن صورت گرفته که تا حدودی کارساز نبوده و چه بسا در مواردی نتیجه عکس داده است.
متاسفانه در زمان های گذشته و رژیم ستم شاهی که تاریخ نیز کشف حجاب رضاخانی را بیان می‌کند و همه به آن واقف هستند در مخالفت با حجاب ،هدف آنها ترویج بی‌حجابی بود و رفتن به سمت فرهنگ مبتذل غربی، برهنگی ، مدگرایی و بدحجابی، اما همانطور که پیشتر گفتیم فرهنگ عفاف و حجاب ریشه در باورهای دینی ما دارد و رضاخان هرچند با زور چماق ،اما نتوانست چادر از سر همه زنان بردارد.
همچنان که رویکرد هایی مانند گشت ارشاد و برخوردها نتوانست همه زنان را چادری کند و چه بسا دستاویز وبهانه ای شد تا امروز رسانه‌های خارجی و دشمن از آن به حجاب اجباری یاد کرده و همین مسئله را نیز بهانه ای برای بی اعتقاد کردن برخی زنان ما نسبت به حجاب و پوشش اسلامی تبدیل کنند.
به هر حال نتیجه اینکه اگر بخواهیم برای ترویج پوشش و حجاب اسلامی آن هم در قالب عفت و پاکدامنی به این مسئله بپردازیم، چاره ای نیست جز اینکه برنامه‌های مدون و برجسته‌ای در راستای ترویج فرهنگ اعتقادی عفاف وحجاب تدوین کنیم.
بدحجابی یا بی حجابی یا به منظور تحریک و تاثیر پذیری جوانان از رسانه های معاند ،مخالف از طریق رسانه‌های خارجی و فضای بی در و پیکر مجازی است که امروزه به یک حربه سیاسی برای این رسانه‌ها تبدیل شده ،یا اینکه نوعی ابزار برای خودنمایی و جذب جنس مخالف بر اساس آن انگیزه های زنانگی برای نشان دادن زیبایی های خود است در هر صورت این فرهنگ یا بهتر بگوییم این فریضه باید از پایه و اساس یادآوری و به صورت ریشه‌ای و اعتقادی ترویج داده شود.
این امر را سازمان ها و نهادها و دستگاه های فرهنگی باید مورد توجه قرار دهند که تا الگوهای ما مانند معلمان و مسئولان به این امر مهم اهتمام نورزند ، باور به امر حجاب سخت‌تر خواهد شد.
پس ارتقا و اعتلای فرهنگ عفاف و حجاب تنها راه مبارزه با بدحجابی و بی‌حجابی است که لازمه آن ابتدا اهتمام ورزیدن مسئولان نسبت به درست کردن پوشش فرزندان خود در داخل و خارج کشور است تا حرف و ترویج این فرهنگ از سوی آنها تاثیرگذار باشد، زیرا بذر اصلاح شده محصول اصلاح شده به بار می آورد.
