مسئولان پاسخگوی مطالبات بازنشستگان باشند/لزوم تبدیل وعده‌های زبانی به عمل
یادداشت:سردبیر غلامرضا مهرابی فعال و پیشکسوت عرصه رسانه لرستان
پایگاه خبری سفیر لرستان - مسئولان و متولیان امر، پاسخگوی مطالبات ایجاد شده برای بازنشستگان باشند و وعده های زبانی خود را در این زمینه به وادی عمل برسانند.
دولت بر اساس ماده ۸۵ قانون مدیریت ،مسوولان دستگاه‌های اجرایی را موظف کرده تا یک بیمه پایه و تکمیلی یکسان برای بازنشستگان و شاغلان تعریف کنند ،اما متاسفانه بازنشستگان از این موهبت برخوردار نیستند.
این در حالی است که وزارت خانه ها و نهادهای دولتی باید در رعایت قانون و اجرای مصوبات مجلس برای مردم الگو باشند، اما چرا قانون مدیریت خدمات کشوری و قانون همسان سازی حقوق که ۹ هزار میلیارد تومان نیز برای آن تعیین شده، اجرا نمی شوند؟!
به‌هرحال مطالبات بازنشستگان اگر قانونی است ، باید اجرا شود و چنانچه برای تصویب این قانون نمایندگان بیش از توان مالی دولت تعهد ایجاد کردند، پس پاسخگوی مطالبات ایجاد شده برای بازنشستگان کیست؟
بازنشستگان همان کسانی هستند که روزی مدیران و مسئولانی را تربیت و پرورش دادند که اکنون امور یک جامعه را می‌چرخانند ، اما متاسفانه در مواردی، زمانی که موی سپید کرده و گرد پیری بر چهره شان نشسته به ناچار باید برای گذران زندگی خود و گاه فرزند یا فرزندان بیکارشان ، مجبور به آبدارچی گری برای مسئولی باشند که روزی زیر دست او پرورش یافته است.
ناکارآمدی بیمه تکمیلی، به ویژه بازنشستگان فرهنگی را سردرگم کرده در حالی‌که این قشر خدوم به واسطه سالمندیشان نیازمند ترین اقشار جامعه شاید باشند که علاوه بر اینکه در موارد زیادی نیاز مبرم به تعویض سمعک ، عینک و حتی چکاپ دوره ای و دارو دارند، اما به مشکلات آنان کمتر توجه می‌شود.
صندوق بازنشستگی محصول جمع شدن قطره قطره پول بازنشستگان است که اکنون به دریایی تبدیل شده ،اما به جامعه هدف خود بی توجه است و مسئولان آن در همه استانهای کشور بدون مشورت با کانون‌های بازنشستگی برای این صندوق تصمیم‌گیری می‌کنند و در این وانفسا و شرایط سخت زندگی، کسی پاسخگوی مطالبات بازنشستگان نیست.
مسوولان باید به این موضوع توجه داشته باشند که در شرایطی که برخی طیف های اجتماعی به دلیل تغییر سبک زندگی و از دست رفتن برخی اعتمادها ،مرجعیت خود را از دست دادند، اما بازنشستگان به عنوان پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها و از طرفی رسیدن به سن پختگی و افزایش دلبستگی و احساسات عاطفی می توانند تاثیر بسزایی بر محیط پیرامون خود ،به ویژه خانواده و اقوام داشته باشند و تاثیر مثبت این موضوع در گرو تکریم و جلب رضایت آنها است.
به هرحال بازنشسته هایی که یک روز تمام وقت، جوانی و عمر خود را صرف خدمت به تاثیر گذار ترین قشر جامعه یعنی دانش آموزان و آینده‌سازان کردند، بیشتر از هر قشری لایق تکریم و توجه ویژه هستند که گویا برخی مسئولان متاسفانه از این مهم غافل هستد.
بنابراین به نظر می‌رسد لازمه توجه مسئولان و متولیان امر به قشر زحمتکش ، مرجع و تاثیرگذار بازنشسته بیشتر از گذشته احساس می شود و باید آن را مورد توجه بیشتری قرار دهند و به نیازها ومطالبات آنها رسیدگی کنند.
